1_ με
JXUwM2VkJXUwMDBlJXUwMDBlJXUwMDc4JXUwMDc1JXUwMDBkJXUwMDc0JXUwMDdl
JXUwM2UyJXUwMDBmJXUwMDFhJXUwMDEzJXUwMDA5JXUwMDA4JXUwMDAy
, που αποτελεί τον πιο ανεπεξέργαστο και
JXUwM2U5JXUwMDA1JXUwMDc4JXUwMDcwJXUwMDBiJXUwMDczJXUwMDdi
τρόπο παρουσίασης αλγορίθμου. Έτσι εγκυμονεί τον κίνδυνο ότι μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε μη
JXUwM2VkJXUwMDBmJXUwMDdlJXUwMDcxJXUwMDBlJXUwMDE2JXUwMDZlJXUwMDdhJXUwMDA1JXUw
MDBi
παρουσίαση παραβιάζοντας το τελευταίο χαρακτηριστικό των αλγορίθμων, δηλαδή την
JXUwM2U5JXUwMDcxJXUwMDdmJXUwMDdiJXUwMDcxJXUwMDBlJXUwMDBlJXUwMDc2JXUwMDdmJXUw
MDBkJXUwMDc1JXUwMDdkJXUwMDAzJXUwMDc2JXUwMDA4JXUwMDczJXUwMDczJXUwMDc1
.
2_ με
JXUwM2VjJXUwMDBkJXUwMDA4JXUwMDAyJXUwMDcyJXUwMDcwJXUwMDBkJXUwMDAwJXUwMDBkJXUw
MDc1JXUwMDdkJXUwMDAzJXUwMDE3JXUwMDZm
JXUwMzljJXUwMDcxJXUwMDcyJXUwMDdhJXUwMDA0JXUwMDAzJXUwMDE3JXUwMDZm
, που συνιστούν ένα
JXUwM2ViJXUwMDcyJXUwMDcwJXUwMDc3JXUwMDdmJXUwMDAzJXUwMDc2
τρόπο παρουσίασης του αλγορίθμου. Από τις διάφορες
JXUwM2VjJXUwMDBkJXUwMDA4JXUwMDAyJXUwMDcyJXUwMDcwJXUwMDBkJXUwMDAwJXUwMDBkJXUw
MDc1JXUwMDdkJXUwMDAzJXUwMDE3JXUwMDZm
JXUwMzljJXUwMDcxJXUwMDcyJXUwMDdhJXUwMDA0JXUwMDAzJXUwMDE3JXUwMDZm
που έχουν επινοηθεί, η πιο παλιά και η πιο γνωστή ίσως, είναι το
JXUwM2VjJXUwMDBkJXUwMDE1JXUwMDFmJXUwMDcyJXUwMDcwJXUwMDBkJXUwMDAwJXUwMDBk
JXUwMzk5JXUwMDdlJXUwMDExJXUwMDZj
. Ωστόσο η χρήση τους για την παρουσίαση αλγορίθμων δεν αποτελεί την καλύτερη λύση, γι’αυτό και εμφανίζονται όλο και σπανιότερα στη βιβλιογραφία και στην πράξη.
Ένα
JXUwM2VjJXUwMDBkJXUwMDE1JXUwMDFmJXUwMDcyJXUwMDcwJXUwMDBkJXUwMDAwJXUwMDBk
JXUwMzk5JXUwMDdlJXUwMDExJXUwMDZj
αποτελείται από ένα σύνολο
JXUwM2ViJXUwMDA2JXUwMDdjJXUwMDc1JXUwMDA5JXUwMDcxJXUwMDA1JXUwMDc4JXUwMDAzJXUw
MDc0JXUwMDcz
JXUwMzliJXUwMDA0JXUwMDcwJXUwMDBiJXUwMDEwJXUwMDY4JXUwMDBkJXUwMDc0
, όπου το καθένα δηλώνει μία συγκεκριμένη ενέργεια ή λειτουργία και ενώνονται μεταξύ τους με βέλη, που δηλώνουν τη σειρά εκτέλεσης των ενεργειών αυτών. Τα κυριότερα χρησιμοποιούμενα γεωμετρικά σχήματα είναι τα εξής:
_
JXUwM2Y1JXUwMDE2JXUwMDAwJXUwMDBlJXUwMDBjJXUwMDcxJXUwMDdm
, που δηλώνει την
JXUwM2U5JXUwMDcwJXUwMDA2JXUwMDY5
και το
JXUwMzljJXUwMDY5JXUwMDE2JXUwMDA0JXUwMDdk
του κάθε αλγορίθμου,
_
JXUwMzk5JXUwMDBkJXUwMDcwJXUwMDBlJXUwMDBkJXUwMDdk
, που δηλώνει μία
JXUwM2VkJXUwMDc0JXUwMDBmJXUwMDBhJXUwMDczJXUwMDc0JXUwMDc0
με δύο ή περισσότερες εξόδους για απάντηση,
_
JXUwM2U3JXUwMDdlJXUwMDc5JXUwMDA3JXUwMDBjJXUwMDdkJXUwMDczJXUwMDA0JXUwMDA2
, που δηλώνει την εκτέλεση μίας ή περισσότερων
JXUwMzk4JXUwMDAxJXUwMDZkJXUwMDEyJXUwMDBiJXUwMDdjJXUwMDc0
, και
_
JXUwMzk4JXUwMDdiJXUwMDE3JXUwMDFmJXUwMDBhJXUwMDA2
JXUwMzk4JXUwMDcxJXUwMDcwJXUwMDcwJXUwMDBhJXUwMDAwJXUwMDBjJXUwMDBjJXUwMDc3JXUw
MDdmJXUwMDcyJXUwMDcwJXUwMDBkJXUwMDAwJXUwMDAz
, που δηλώνει
JXUwM2VkJXUwMDFhJXUwMDZjJXUwMDdjJXUwMDBiJXUwMDBi
ή
JXUwM2Y1JXUwMDEzJXUwMDAxJXUwMDBiJXUwMDBi
στοιχείων.
_
JXUwM2VhJXUwMDFmJXUwMDE2JXUwMDBj
, που δείχνουν την
JXUwMzk4JXUwMDdmJXUwMDdlJXUwMDc0JXUwMDFhJXUwMDFl
της εκτέλεσης
3_ με
JXUwMzllJXUwMDAzJXUwMDA2JXUwMDdhJXUwMDAzJXUwMDE0
JXUwM2ViJXUwMDA4JXUwMDc1JXUwMDBkJXUwMDAwJXUwMDcy
JXUwM2UyJXUwMDBiJXUwMDc1JXUwMDY4
JXUwM2VhJXUwMDFjJXUwMDEyJXUwMDBkJXUwMDc1JXUwMDc1
. Στην περίπτωση αυτή χρειάζεται προσοχή, γιατί μπορεί να παραβιασθεί το τρίτο βασικό χαρακτηριστικό ενός αλγορίθμου, όπως προσδιορίσθηκε προηγουμένως, δηλαδή το κριτήριο του
JXUwM2UyJXUwMDBiJXUwMDA5JXUwMDA3JXUwMDdlJXUwMDc4JXUwMDdhJXUwMDdmJXUwMDAzJXUw
MDcy
.
4_ με
JXUwM2UyJXUwMDczJXUwMDdkJXUwMDBkJXUwMDAzJXUwMDA1JXUwMDdmJXUwMDdmJXUwMDEwJXUw
MDE4JXUwMDc0JXUwMDc0
, δηλαδή με ένα
JXUwMzk4JXUwMDAxJXUwMDBkJXUwMDdmJXUwMDcyJXUwMDcwJXUwMDBkJXUwMDAwJXUwMDBk
γραμμένο είτε σε
JXUwMzkwJXUwMDdkJXUwMDcwJXUwMDcxJXUwMDBiJXUwMDBjJXUwMDA4JXUwMDc1JXUwMDBkJXUw
MDAwJXUwMDcy
είτε σε
JXUwM2Vi
JXUwM2UzJXUwMDc1JXUwMDBkJXUwMDAwJXUwMDcy
προγραμματισμού, που όταν εκτελεσθεί θα δώσει τα ίδια αποτελέσματα με τον αλγόριθμο.